قبلا در توسینسو در خصوص انواع توپولوژی های شبکه بحث شده است اما تاکنون شاید چیزی در خصوص توپولوژی Daisy Chain نشنیده باشید. بعضا این توپولوژی را با توپولوژی Bus اشتباه می گیرند و یا اصلا در خصوص آن صحبتی نمی کنند. در واقع بهتر است وقتی صحبت از توپولوژی Bus می کنیم اسم آن را به فارسی توپولوژی اتوبوسی و وقتی صحبت از توپولوژی Daisy Chain می کنیم از ان به عنوان توپولوژی خطی یا Line یاد کنیم. در قسمت شصت و ششم از دوره آموزش نتورک پلاس ، بصورت کامل در خصوص توپولوژی های شبکه صحبت می کنیم که مفهوم Daisy Chain هم در همینجا بررسی خواهد شد.

البته بهترین اسمی که می توانیم برای این توپولوژی انتخاب کنیم توپولوژی زنجیری است که دستگاه ها به شکل حلقه های زنجیر به هم متصل می شوند. در توپولوژی Daisy Chain دستگاه هایی که در شبکه قرار دارند در امتداد یک خط مستقیم به هم متصل می شوند. کامپیوترها از یک کارت شبکه ورودی و از کارت شبکه دیگر خروجی به کامپیوتر دیگر می دهند ، اگر در خصوص سویچ ها و روترها صحبت کنیم هم به همین شکل از یک پورت سویچ یک کابل وارد و از یک پورت دیگر کابلی به سویچ دیگر متصل می شود.

یک توپولوژی Daisy Chain هم می تواند بصورت خطی و هم می تواند بصورت حلقوی ایجاد شود به این صورت که در Daisy Chain خطی کامپیوتر یا دستگاه اول به دستگاه آخر هیچگونه ارتباط مستقیم فیزیکی ندارد اما در Daisy Chain حلقوی یک لینک مجزا و مستقیم بین دستگاه اول و آخر به وجود می آید که تشکیل یک حلقه را می دهد. استفاده از Daisy Chain حلقوی به ما امکان استفاده از Bidirectional Passing را می دهد که در این حالت ما می توانیم برای سریعتر رساندن بسته اطلاعاتی از جهت مختلفی بسته ها را در شبکه منتقل کنیم .

این در حالی است که در Daisy Chain خطی یک پیام یا بسته اطلاعاتی باید از همان یک خط و مسیری که به وجود آمده است استفاده کند. ما می توانیم توپولوژی Daisy Chain خطی را با خطوط مدارهای منطقی الکترونیکی مقایسه کنیم ، در مدارهای الکترونیکی خروجی یک مدار تبدیل به ورودی یک مدار دیگر می شود و با این روش مدارهای منطقی به هم متصل می شوند ، در مقایسه با شبکه نیز خروجی یک پورت کامپیوتر یا دستگاه شبکه به ورودی یک کامپیوتر یا دستگاه شبکه تبدیل می شود. یکی از مزایایی که در توپولوژی Daisy Chain حلقوی وجود دارد این است که با به مشکل خوردن یکی از دستگاه ها ، ما قابلیت ارسال کردن بسته های اطلاعاتی در یک مسیر دیگر را نیز داریم.

شاید زیاد واژه Daisy Chain در تجهیزات شبکه برای شما آشنا نباشد چون معمولا از توپولوژی هایی استفاده می کنید که همگان با آنها آشنایی دارند اما یکی از مواردی که Daisy Chain بسیار در انها استفاده می شود تجهیزات و رابط های سخت افزاری کامپیوترها هستند ، برای مثال رابط ها یا Interface های SCSI و Firewire به شما این امکان را می دهند که هارد دیسک ها و یا CDROM ها و پرینترها و ... را بصورت پشت سر هم به هم متصل کنید و از آنها استفاده کنید. کابل IDE یا SATA ای که درون کامپیوتر شما قرار دارد و دو عدد هارد دیسک را به همراه یک عدد DVDROM به مادربورد سیستم متصل کرده است در واقع یک توپولوژی Daisy Chain خطی است که انعطاف پذیری خوبی برای استفاده از چندین دستگاه بصورت همزمان در سیستم را به شما می دهد.

به اقداماتی که جهت محافظت شبکه در مقابل حملات داخلی و خارجی انجام می شود امنیت شبکه گفته می شود. این اقدامات دفاعی در لایه های متعددی از لبه شبکه تا داخل شبکه انجام می شود.هر لایه امنیتی شبکه ، دارای سیاستهای کنترلی جهت مدیریت دسترسی کاربران مجاز و مسدود کردن دسترسی هکرها به منابع شبکه می باشد.

معرفی انواع حملات شبکه

Port Scanner چیست؟

نرم افزاری است که درخواستهای پیاپی از یک کلاینت به سرور را جهت شناسایی پورت های فعال ارسال میکند . این کار معمولا توسط مدیران شبکه جهت پیدا کردن پورت های باز سرور انجام می شود . البته هکرها با استفاده از این ابزار قادر به شناسایی سرویس های ارائه شده توسط این سرور با توجه به پورتهای باز میشوند و براساس این اطلاعات فرایند حمله خود را طراحی میکنند.

Man in The Middle چیست؟

حمله مرد میانی (MITM) جزو خطرناکترین نوع حملات در شبکه های کامپیوتری است. ساختار حمله به گونه ای است که مهاجم با استفاده از روشهایی مانند Arp Poisoning ، دربین دو طرف ارتباط قرار می گیرد و بدون اینکه طرفین ارتباط متوجه شوند شروع به شنود ، دستکاری و جمع اوری اطلاعات میکند.

Arp Poisoning or Arp Spoofing چیست؟

همانطور که میدانید وظیفه پروتکل Arp تبدیل Ip به Mac می باشد. هکرها با استفاده از این پروتکل و ایجاد بسته GArp جعلی و معرفی Ip Address گیت وی شبکه با Mac خود حمله را انجام میدهند و سیستم های شبکه براساس این بسته Arp Table خود را به روز رسانی می کنند و در نتیجه از این پس ترافیک مربوط به خارج شبکه را تحویل مهاجم میدهند و مهاجم بعد از شنود و جمع آوری اطلاعات (MITM) ،ترافیک را به گیت وی اصلی ارسال میکند تا حمله توسط کاربران و مدیران کشف نشود.

Denial-of-service attack چیست؟

به مجموعه اقداماتی که جهت قطع موقت یا دائمی و یا تعلیق خدمات یک میزبان متصل به شبکه انجام میشود حملات منع سرویس یا DOS گفته میشود. اهداف حمله DOS معمولاً سایت ها یا خدمات میزبانی وب سرور با ویژگی های مناسب مانند بانک ها، کارت های اعتباری و حتی سرورهای ریشه را هدف قرار می دهند. در این نوع حمله هکر با استفاده از روشهای زیادی مانند سرازیر کردن درخواستها و استفاده بیش از حد از منابع (پردازنده، پایگاه داده، پهنای باند، حافظه و…) باعث کاهش سرعت سرور می شود و ممکن است حتی این کارسبب از کار افتادن سرور شود.هدف از این حملات جلوگیری یا متوقف کردن کارکرد عادی یک وب سایت ، سرور یا سایر منابع شبکه طراحی شده است.

انواع حملات DOS

SYN Flood چیست؟

در پروتکل tcpip جهت برقراری ارتباط بین دو عضو شبکه ( کلاینت و سرور) ابتدا یک پکت TcpSynاز کلاینت به سرور ارسال می شود و به محض دریافت این کد سرور متوجه می شود که این کلاینت قصد برقراری ارتباط را دارد در صورت تایید این ارتباط توسط سرور، یک پکت Syn/Ack ارسال میکند و این کد برای کلاینت به مفهوم قبول ارتباط از سمت سرور بوده است و کلاینت نیز جهت برقراری اتصال یک پکت Ack برای سرور ارسال میکند از این رو هکرها از این مکانیزم سواستفاده کرده و با استفاده از ip های جعلی اقدام به ارسال درخواستهای متعدد میکنند و در انتها نیز پاسخ سرور را جهت بستن session نمیدهد از این رو اتصالات نیمه باز زیادی ایجاد میشود و با توجه به این که سرور قادر به پاسخگویی تعداد محدودی اتصال هست از این رو دیگر قادر به پاسخگویی به کلاینتهای دیگر را ندارد.

Smurf Attack چیست؟

در این نوع حمله از تکنیک های ip spoofing و پروتکل icmp استفاده می شود. در این نوع حمله با تاکتیک ip spoofing هکر ip قربانی را جعل میکند و با استفاده از دستور ping شروع به تولید ترافیک Icmp echo با مقصد Broadcast میکند و در نتیجه تعداد زیادی ترافیک ICMP Reply برای قربانی ارسال میشود و در نتیجه با افزایش این ترافیک دیگر سرور قادر به پاسخگویی نیست و حتی احتمال دارد crash کند.

Ping Flood چیست؟

در این نوع حمله از پروتکل ICMP استفاده میشود.در حمله ping flood همانطور که از نامش مشخص است با استفاده از دستور ping کامپیوتر قربانی مورد حمله قرار میگیرد در این روش هکر با استفاده از تعداد کثیری از پکت های ping با حجم بالا باعث overload شدن کامپیوتر قربانی می شود.آسان ترين نوع حمله, حمله Ping Flood است که تحت پروتکل ICMP کار ميکند و امروزه به عنوان Ping شناخته ميشود.در شرايط عادي از دستور Ping براي بررسي صحت ارتباط بين دو کامپيوتر استفاده ميشود اما در حمله Ping Flood باعث ميشود تا سيل عظيمي از پکت هاي با حجم بالا براي کامپيوتر قرباني جهت Overload شدن ارسال شود.شما در تصوير زير ميتوانيد نمونه اي از اين نوع حمله را مشاهده کنيد. برای انجام این حمله ما میتوانیم از دو آپشن زیر در دستور ping استفاده کنیم .

Ping (destination ip) –L (Packet Size(Byte) ) –N (Count)
Ping 192.168.1.10 –l 100 –n 10
 

Teardrop چیست؟

هکرها با سواستفاده از باگهایی که در لایه های شبکه و بعضی از سیستم عامل ها از قبیل ویندوز 3.1 ، 95 ، NT و لینوکس 2.0.32 و 2.1.63 قربانی خود را مورد حمله قرار می دهند. همانطور که میدانید هنگام انتقال اطلاعات از یک کامپیوتر به کامپیوتر دیگر بسته ها با استفاده از آفست و شماره ترتیب مشخص میشوند و هکرها با تغییر ترتیب بسته ها و آفست ها باعث میشوند کامپیوتر مقصد هنگام ادغام بسته ها به مشکل برخورد و حتی crash بکند.

(Distributed Denial of Service (DDoS چیست؟

حملات DDos را میتوان مهلک ترین نوع از حملات Dos دانست. این نوع حمله بسیار شبیه حمله ping flood است اما با این تفاوت که از چندین کامپیوتر استفاده می شود. در این روش هکر یک دستگاه آلوده را به عنوان دستگاه اصلی(Master) به کار می برد و حمله را در سایر دستگاهها که zombie نامیده می شوند هماهنگ می نماید.سرویس و منابع مورد حمله ، (قربانی های اولیه) و کامپیوتر های مورد استفاده در این حمله (قربانی های ثانویه) نامیده می شوند. حملات DDoS عموماً در از کار انداختن سایت های کمپانی های عظیم از حملات DoS مؤثرتر هستند.

روشهای ایجاد امنیت در شبکه

کنترل دسترسی چیست؟ تعریف ACL

مدیران شبکه میبایست شناخت کافی از کاربران و تجهیزاتی که از منابع شبکه استفاده میکنند داشته باشند و با استفاده از این اطلاعات و اجرای سیاستهای امنیتی و کنترل دسترسی کاربران جهت دسترسی به منابع شبکه از حمله هکرها و مهاجمان جلوگیری کنند . پس به اختصار میتوان گفته به فرایند کنترل دسترسی به شبکه Network Access Control (NAC) گفته میشود.

آنتی ویروس

نرم‌افزار ضدویروس که با نام‌های ویروس‌یاب و ویروس‌کش و ضد بدافزار هم شناخته می‌شود یکی از ابزارهای مهم جهت مبارزه با انواع ویروسها ، کرم ها و تروجان ها و به طور کلی کدهای مخرب می باشد.ضد ویروس با استفاده از راهکاری با نام Signature Matching اقدام به شناسایی ویروسها میکند. در این فرایند با توجه به ماهیت ویروس ها که شامل کدهایی مخرب است آنها را شناسایی میکند. نرم‌افزار آنتی‌ویروس سه وظیفه عمده را انجام می‌دهند:

1. بازرسی یا کشف
2. تعیین هویت یا شناسایی
3. آلودگی‌زدایی یا پاکسازی

امنیت نرم افزار

هر نرم افزاری که شما برای کسب و کار خود استفاده میکنید باید از لحاظ امنیتی قابل اعتماد باشد . این خیلی مهم است که این نرم افزار را کارکنان IT شما می نویسند یا آن را میخرید ! متاسفانه ممکن است هر برنامه که تهیه میکنید دارای حفره های امینتی باشند که راه را برای نفوذ مهاجمان به شبکه باز میکند. امنیت نرم افزار شامل سخت افزار ، نرم افزار و پردازشهایی جهت بستن حفره های امنیتی

تجزیه و تحلیل رفتار ترافیک

تجزیه و تحلیل ترافیک توسط تیم امنیتی میتواند یکی از روشهای مناسب جهت امن سازی شبکه و تشخیص رفتارهای غیر طبیعی در شبکه باشد.

پشتیبان گیری مطمئن اطلاعات

در گذشته پیشگیری از دست دادن اطلاعات (Data Loss Prevention) یکی از مباحث مهم بود اما امروزه فن آوری های جدید پشتیبان گیری اطلاعات این قابلیت را به ما میدهد که ما بتوانیم از اطلاعات سازمان خود پشتیبان بگیریم و آنها را با روشهای رمزنگاری از دست سودجویان محفوظ نگاه داریم.

فایروال ها

فایروال یک دیواری است ما بین شبکه مورد اعتماد ما و شبکه های خارج غیر قابل اطمینان مانند اینترنت که با استفاده از مجموعه ای از قوانین تعریف شده ،ترافیک تبادلی را کنترل میکند.دیوار آتش یکی از مهمترین لایه‌های امنیتی شبکه‌های کامپیوتری است که عدم آن موجب می‌شود هکرها و افراد خراب کار بدون وجود داشتن محدودیتی به شبکه وارد شده و کار خود را انجام دهند.

دوره آموزش جامع سکیوریتی پلاس Security Plus شما آماده ورود به دنیای هک و امنیت اطلاعات می شوید و به خوبی بر روی مباحث تئوری و مفاهیم امنیتی مسلط خواهید شد. در واقع سکیوریتی پلاس نقطه ورود شما به دنیای امنیت سایبری و از پیشنیازهای دوره های آموزشی هک و نفوذ می باشد.

با سلام در این مطلب قصد داریم تا دوستان عزیز را با تعدادی از اصطلاحات شبکه آشنا کنیم. در خصوص اصطلاحات شبکه و نحوه کارکردن شبکه و تجهیزات آن ، در دوره آموزش نتورک پلاس مهندس نصیری بصورت مفصل صحبت شده است و این مطلب صرفا جنبه مکمل رایگان آموزشی دارد.

- Collision یا برخورد

برخورد اطلاعات بر روی کابل و درنهایت بالا رفتن ترافیک شبکه را collision می گویند.

2-Ethernet یا اترنت

قبل از اینکه بخواهیم با این کلمه آشنا بشیم باید بدونیم که استاندارد CSMACD) 802.3) چیه. Carrier Sense Multiple Access/Collision Detection اولین استاندارد شبکه برای جلوگیری از Collision در شبکه می باشد.با استفاده از این قانون هر سیستم قبل از فرستادن اطلاعات خود کابل را چک میکند و در صورت آزاد نبودن کابل از فرستادن اطلاعات جلوگیری می نماید.به این قانون استاندارد 802.3 میگویند.هرشبکه ای که از استاندارد 802.3 پیروی کند Ethernet می گویند.

3-Baseband یا باند پایه

سیستم های ارتباطی که وسیله انتقال آنها مانند سیم یا کابل نوری است که در یک زمان فقط یک پیام واحد را به شکل دیجیتال حمل میکند. یا به عبارتی عمل sendو receive را نمیتواند همزمان انجام دهد.

4-Broadband یا باند پهن

سیستم های ارتباطی که وسیله انتقال آنها مانند سیم یا کابل نوری است که در یک زمان چند پیام واحد را به شکل دیجیتال حمل میکند. یا به عبارتی عمل send و receive را همزمان انجام میدهد. ارتباطBroadbandدر شبکه WANیافت میشود.

5- (Maximum Transfer Unit(MTU

حجم اطلاعاتی است که میتواند دریک زمان بر روی کابل حرکت کند.که در توپولوژی های(به نحوه چیدمان شبکه توپولوژی میگویند) مختلف متفاوت است.اگرDataارسالی حجم آن بیشتر از MTU باشد باید به قطعات مختلف که به آن Fragment گفته میشود تقسیم شده وسپس ارسال شود.کامپیوتر گیرنده پس از دریافت تمامیFragmentها دوباره آنها راReassembleکرده و به حالت اولیه در می آورد.

توپولوژی شبکه چیست؟ توپولوژی های شبکه (Network Topologies) مثل استخوان بندی شبکه هستند. روشهای به هم بستن کامپیوترها به هم در شبکه ها با استفاده از کابل ها یا بدون کابل ها در بحث شبکه های کامپیوتری با عنوان توپولوژی شبکه شناخته می شوند. توپولوژی خطی ، توپولوژی ستاره ای ، توپولوژی حلقوی ، توپولوژی های ترکیبی و ... از جمله مهمترین این همبندی های شبکه هستند. امروز در خصوص انواع توپولوژی های شبکه با هم صحبت می کنیم و شما بعد از خواندن این مقاله ، همه توپولوژی های شبکه را به خوبی به همراه مزایا و معایب هر توپولوژی خواهید شناخت.

توپولوژی ستاره ایی (Star) چیست؟

در این توپولوژی کلیه ی کامپیوتر ها به یک کنترل کننده ی مرکزی یا هاب متصل هستند. هرگاه کامپیوتری بخواهد با کامپیوتر دیگری تبادل اطلاعات نماید، کامپیوتر منبع ابتدا باید اطلاعات را به هاب ارسال نماید. سپس از طریق هاب آن اطلاعات به کامپیوتر مقصد منتقل شود. پس اگر کامپیوتری بخواهد اطلاعاتی به کامپیوتر دیگر ارسال نماید، اطلاعات را به هاب فرستاده و نهایتاً هاب آن اطلاعات را به کامپیوتر مقصد میفرستد.

فایروال شرکت سیسکو با نام Adaptive Security Appliance) ASA) تولید می شود که علاوه بر امکانات فایروال ، قابلیت های فراوانی را برای ما مهیا می سازد.فایروال ها وظیفه محافظت از شبکه داخلی را در برابر دسترسی غیر مجاز از بیرون شبکه دارند. علاوه بر این فایروال ها می توانند محافظت بخش های مختلف شبکه را نسبت به هم تامین کنند به طور مثال منابع شبکه را از کاربر شبکه جدا کنیم. همچنین فایروال امکان دسترسی به برخی از سرویس ها مانند وب که نیاز به ایجاد دسترسی برای کاربران خارج شبکه است را فراهم می کند.

به این صورت که سرورهای مربوطه را در یک شبکه جداگانه تحت عنوان Demilitarized Zone) DMZ) قرار می دهیم و توسط فایروال امکان دسترسی محدود از طریق محیط خارج از شبکه را به DMZ می دهیم. با اینکار یک محیط ایزوله ایجاد کرده ایم و در صورتی که حمله به این سرورها صورت گیرد فقط این سرورها تحت تاثیر قرار می گیرد و سرورهای داخلی از این حمله در امان هستند. علاوه بر این می توانید دسترسی کاربران به شبکه خارجی (مانند اینترنت) را نیز کنترل کنید مثلا به چه آدرس ها و سایت هایی دسترسی داشته باشند.

زمانی که بحث استفاده از فایروال در شبکه پیش می آید شبکه خارجی در مقابل فایروال است و شبکه داخلی و DMZ پشت فایروال قرار می گیرند و توسط آن محافظت می شوند و تنها اجازه دسترسی محدود به کاربران خارج از شبکه را به محیط DMZ می دهد. فایروال ASA دارای چندین اینترفیس است که می توان برای هر کدام آن سیاست های خاص خودش را در نظر گرفت. حتی شما می تواند چند شبکه داخلی ، DMZ و یا چند شبکه خارجی داشته باشید.

در دو Mode یا حالت Transparent و Routed کار می کند. در مقاله قبلی با عملکرد فایروال در حالت Transparent آشنا شدیم و در این مقاله می خواهیم مفاهیم ، نحوی عملکرد و ویژگی های Routed Mode را بررسی کنیم.

Routed Mode چیست؟

به صورت پیش فرض فایروال ASA در لایه سوم عمل می کند و بر پایه Packet و IP Address عمل می کند و کلیه عملیات بازرسی و انتقال ترافیک ، براساس پارامترهای لایه سوم انجام می گیرد هرچند که ASA می تواند در لایه های بالاتر نیز کنترل را انجام دهد. ASA با در نظر گرفتن IP Address برای اینترفیس ها ، خود را به عنوان یک روتر یا Gateway در شبکه ای که به آن متصل است معرفی کند. به این حالت Routed Mode گفته می شود.استفاده از این حالت نیاز به تغییرات در سیستم آدرس دهی IP دارد.در این حالت هر اینترفیس ASA باید به یک Subnet متصل و یک IP از آن Subnet به آن اینترفیس اختصاص داده شود در تصویر زیر حالت Routed Mode را می بینید که اینترفیس 0 به نام outside به شبکه 192.168.100.0/24 ، اینترفیس 1 به نام inside به شبکه 192.168.200.0/24 و اینترفیس 2 به نام DMZ به شبکه 192.168.1.1/24 متصل است.

تجهیزات شبکه متنوعی در شبکه وجود دارد که ما آنها را به عنوان انواع سخت افزار شبکه هم می شناسیم. انواع سخت افزارهای شبکه یا انواع تجهیزات شبکه ، هر دو کلمه تعریفی از وسایلی است که ما در شبکه های کامپیوتری برای ارتباط و اتصال کامپیوترها با هم استفاده می کنیم .اگر بخواهیم به زبان ساده انواع تجهیزات شبکه را دسته بندی کنیم ، تجهیزات شبکه را به دو دسته بندی تجهیزات شبکه اکتیو (Active) یا فعال و تجهیزات شبکه پسیو (Passive) یا غیرفعال طبقه بندی می کنیم.

در این مقاله قصد داریم به معرفی تک تک تجهیزات و سخت افزارهای اکتیو و پسیو شبکه بپردازیم و بعد از خواندن این مقاله شما براحتی می توانید زیر و بم تجهیزات شبکه را بشناسید و با نگاه کردن به آنها بگویید که اکتیو هستند یا پسیو و کاربرد هر کدام چیست. پیشفرض ما این است که شما با تعریف شبکه و ساختار کلی آن آشنایی دارید.

تفاوت تجهیزات شبکه اکتیو و تجهیزات شبکه پسیو

اگر بخواهیم به ساده ترین شکل ممکن تفاوت بین تجهیزات شبکه پسیو و تجهیزات شبکه اکتیو را بگوییم ، تعریف به این شکل است که اگر تجهیزات شبکه ای که استفاده می کنیم درکی از ماهیت ترافیک شبکه داشته باشند و بر اساس نوع ترافیک ، تشخیص آدرس شبکه و ... کار کنند به آنها تجهیزات شبکه اکتیو گفته می شود و اگر هیچ درکی از مفهوم ترافیک ، آدرس IP و ... نداشته باشند به آنها پسیو گفته می شود. برای مثال کارت شبکه و سویچ جزو تجهیزات اکتیو در شبکه هستند در حالیکه هاب و کابل شبکه جزو تجهیزات پسیو یا غیرفعال به حساب می آیند.

کارت شبکه چیست؟ معرفی Network Interface Card یا NIC

کارت شبکه جزو تجهیزات شبکه فعال یا Active است. ما معرفی تجهیزات شبکه را از اولین قسمتی که کامپیوتر شما وارد دنیای شبکه می شود شروع می کنیم . کارت شبکه وسیله ای است که مثل هر کارت دیگری بر روی کامپیوتر ما نصب می شود و ما از طریق آن چه بصورت وایرلس یا بیسیم و چه با استفاده از کابل و سوکت شبکه ، به وسیله دیگری به نام سویچ ( یا اکسس پوینت شبکه ) متصل می شویم.

کارت های شبکه هم بصورت داخلی ( Internal ) هستند که بر روی مادربورد کامپیوتر شما نصب می شوند و هم بصورت خارجی یا External هستند و به وسیله پورت USB به کامپیوتر شما متصل می شوند. توجه کنید که در بحث شبکه های کامپیوتری کارت شبکه الزاما یک وسیله مجزا نیست و شما بر روی موبایل خود ، تبلت خود ، لپتاپ خود و هر وسیله ای که به شبکه اینترنت متصل می شود ، یک کارت شبکه دارید. نمونه از ای کارت شبکه های مختلف را در ادامه برای شما قرار می دهم :

سویچ شبکه چیست؟ معرفی Network Switch به زبان ساده

سویچ شبکه جزو تجهیزات شبکه فعال یا Active است. سویچ یک متمرکز کننده و ارتباط دهنده بین کامپیوترهاست. کارت های شبکه شما با استفاده از کابل و سوکت به پورت های سویچ متصل می شوند و می توانند با هم ارتباط برقرار کنند. سویچ ها انواع و اقسام متنوعی دارند و این روزها نه تنها در شبکه های شرکتی و سازمانی ، بلکه در خانه های شما نیز سویچ ها را می توانیم ببینیم .

نحوه عملکرد سویچ در گنجایش این مقاله نیست و ما در قالب مقاله ای جداگانه مبحث سویچ چیست و چگونه در شبکه کار می کند را در توسینسو بررسی کرده ایم. اگر در خصوص انواع شبکه های کامپیوتری جستجو کرده باشید و انواع توپولوژی های شبکه را نیز بشناسید ، متوجه می شوید که از سویچ در توپولوژی ستاره ای استفاده می شود.

سویچ ها بر اساس لایه های OSI در لایه های مختلف کار می کنند اما معمولترین نوع سویچ ها ، سویچ لایه دو است که با استفاده از آدرس MAC ارتباطات را برقرار می کند و سویچ لایه سه نیز از طریق آدرس IP اینکار را انجام می دهد.

برای درک بهتر این موضوع می توانید به مقاله تفاوت سویچ لایه دو و سویچ لایه سه در شبکه مراجعه کنید. سویچ ها بسته به اندازه ، امکانات و نیاز افراد می توانند از دو پورت تا صدها پورت داشته باشند. در ادامه تصاویری از سویچ های شبکه در سطوح مختلف را برای شما قرار می دهم .

کامپیوترها در شبکه با استفاده از دو نوع آدرس شناسایی می شوند که به یکی از آنها آدرس IP و به دیگری آدرس MAC می گویند. MAC مخفف کلمه Media Access Control و IP مخفف کلمه Internet Protocol است و هر دو مکانیزمی برای شناسایی کامپیوترها در شبکه هستند. هر دوی این مکانیزمهای آدرس دهی به این منظور استفاده می شوند تا مطمئن شویم که بسته های اطلاعاتی ما از مبدا به مقصد می رسند و در این میان هویت مبدا و مقصد توسط این مکانیزم های آدرس دهی تعیین می شود.

امروز در انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران می خواهیم در خصوص این بحث کنیم که چرا ما از هر دو نوع آدرس استفاده می کنیم و این دو نوع آدرس با هم چه تفاوت هایی دارند ، یک آدرس IP معمولا توسط مدیر شبکه یا سرویس دهنده اینترنتی شما ( ISP ) به شما ارائه داده می شود و ممکن است هم بصورت دستی و هم بصورت خودکار و هر بار که به اینترنت متصل می شوید به کامپیوتر شما اختصاص داده شود. بنابراین آدرس IP یک آدرس ثابت و همیشگی نیست و ممکن است حتی در طی یک روز بارها آدرس IP شما عوض شود.

این موضوع در خصوص آدرس MAC صادق نیست . آدرس MAC را به عنوان آدرس سخت افزاری کارت شبکه نیز می شناسند و این آدرس معمولا توسط مدیر شبکه تغییر نمی کند و از طرف شرکت تولید کننده بر روی کارت شبکه یا دستگاهی که به شبکه متصل می شود بصورت از پیش تعریف شده وجود دارد. آدرس MAC برای شناسایی یک کارت شبکه استفاده می شود و به همین دلیل باید منحصر به فرد بوده و نباید تغییر کند به همین دلیل شما به روش های معمول نمی توانید آدرس MAC یک کارت شبکه را عوض کنید ، این آدرس برای هر کارت شبکه ای که در دنیا وجود دارد منحصر به فرد است .

آدرس IP برای شناسایی شبکه ای که کامپیوتر در آن قرار گرفته است استفاده می شود و می توان از روی آدرس IP موقعیت حدودی محل قرار گیری کامپیوتر را پیدا کرد. آدرس های IP از طریق سازمان به نام IANA برای هر کشور و هر منطقه جغرافیایی بصورت جداگانه تعریف شده اند و از این طریق شما می توانید محدوده جغرافیایی آدرس IP را به سادگی پیدا کنید که برای کدام کشور و چه بسا برای کدام شهر است. اما این امکان برای ادرس MAC وجود ندارد و در واقع درون این آدرس MAC چیزی برای شناسایی محل جغرافیایی تعریف نشده است و شما نمی توانید محل قرار گیری یک کارت شبکه با آدرس MAC را پیدا کنید ، به همین دلیل می توانیم آدرس MAC را به نوعی اسم یک کارت شبکه در نظر بگیریم تا آدرس آن ، بصورت کلی فراموش نکنید که زمانیکه صحبت از شبکه های LAN و ساختار Switching می شود شما آدرس دهی MAC را استفاده می کنید و زمانیکه صحبت از مسیریابی بین شبکه ها و استفاده از مسیریاب ها و روترها می شود ما از آدرس IP استفاده می کنیم.

یکی از مهمترین قابلیت هایی که آدرس های MAC در اختیار ما قرار می دهند امکان استفاده از مکانیزم امنیتی به نام MAC filtering در شبکه های داخلی است . شما می توانید با اسفاده از MAC Filtering و همچنین قابلیت Port Security بر روی سویچ ها و دستگاه های بیسیم شبکه فقط به آدرس های MAC خاصی امکان استفاده از شبکه و یا حتی اتصال به شبکه را بدهید. این مکانیزم هم می تواند در سطوح کوچک خانگی و هم در سطوح کلان سازمانی پیاده سازی شود و درجه امنیتی سازمان شما را بسیار بالا ببرد. توجه کنید که از آدرس MAC می توان به عنوان یک پیشنیاز برای دریافت آدرس IP هم نام برد. زمانیکه شما در شبکه می خواهید از سرویسی به نام DHCP استفاده کنید که آدرس دهی خودکار انجام می دهد ، ابتدا این سرویس آدرس MAC سیستم شما را دریافت می کند و بر اساس آن یک آدرس IP در اختیار کارت شبکه شما قرار می دهد.

دوره آموزش نتورک پلاس (Network+) بعد از گذراندن دوره آموزش شبکه نتورک پلاس ، شما قادر خواهید بود براحتی در آزمون دریافت گواهینامه بین المللی نتورک پلاس شرکت کنید. تمامی توضیحات مربوط به دوره آموزش نتورک پلاس در ادامه برای شما ارائه شده است. این دوره آموزشی مبانی شبکه های کامپیوتری پیشنیازی مهم برای شروع آموزش لینوکس و آموزش MCSA مایکروسافت است.

قبل از اینکه به بحث مراحل انجام حملات هکری و انگیزه هکرها بپردازیم به این پاراگراف خوب دقت کنید : این مایه تاسف است ؛ اما بایستی بگویم که بیشتر سازمان ها و شرکت هایی که در حال حاضر در دنیا مشغول به فعالیت هستند هدف حملات هکری قرار می گیرند . یک تحقیق در سال 2003 میلادی نشان داد که منبع بیش از 75 درصد حملات هکری که به سازمانها و شرکت ها انجام می شود از داخل و توسط کارکنان همان سازمان یا شرکت انجام می شود . در همان تحقیق آمار جالبی نیز بدست آمد که بر طبق آن بیش از 240 میلیارد تومان ( در سال 2003 نه با قیمت دلار امروزی ) برای بازگردانی و بازیابی از حمله و برگردادن سازمان یا شرکت به حالت عادی فعالیت هزینه شده است .

این آمار ها نشان دهنده این است که ما بایستی به اهمیت امنیت محیط عملیاتی ( موثر ) و همچنین کنترل های درست امنیتی بیشتر توجه کنیم .قانون همیشگی پیشگیری بهتر از درمان است همیشه و در همه موارد صادق است ، شما به جای اینکه منتظر باشید تا فعالیت سازمان دچار مشکل شود و بعد به فکر درست کردن آن بیافتید ، بهتر است از قبل تمهیدات امنیتی خود را با هزینه ای بسیار پاینتر پیاده سازی کنید تا مشکلات بالقوه آینده کمتر بوجود بیایند . خوب بیاید در خصوص این موضوع صحبت کنیم که ما بایستی از چه افرادی بترسیم ؟ منظور من افرادی است که ممکن است باعث ایجاد اختلال در شبکه سازمان شما بشوند است نه همه افراد ، این افراد مضر و مخرب را می توان به صورت کلی به دو دسته تقسیم کرد :

1. کارمندهای داخلی ( خودی ها ) : اینگونه افراد همان کارکنانی هستند که در حال حاضر مشغول به فعالیت در شرکت یا سازمان شما هستند و یا اینکه از آنجا اخراج شده اند . کارمند های داخلی ممکن است افراد ناراضی شرکت شما را نیز تشکیل بدهند ، افرادی که از کار و وضعیت درآمد خود ناراضی هستند .
2. افراد خارجی یا بیگانه : اینگونه از افراد هرگز برای سازمان یا شرکت شما فعالیت نکرده اند و شاید بتوانیم بگوییم که شما خوش شانس هم بوده اید که این افراد برای شما کار نکرده اند . اما همین دسته از افراد نیز خود به یک سری گروه های دیگر تقسیم بندی می شوند که به شرح ذیل می باشند :
3. اینگونه از افراد که بعضا نام خود را هکر هم می گذارند ( عمرا ) ، در حقیقت افرادی هستند که با استفاده کردن از ابزارها ، اسکریپت ها و روتکیت هایی که توسط افرادی با دانش بالاتر نسبت به آنها نوشته شده است فعالیت می کنند . اصلا آنها نمی دانند که این اسکریپتی که در حال اجرای آن هستند ممکن است چه نوع تخریبی انجام دهد و اصلا چگونه کار می کند . به نظر من و بسیاری دیگر از کارشناسان امنیت اینگونه افراد بیشترین صدمه را می توانند به سازمان ها و شرکت ها بزنند زیرا از عواقب کار خود اطلاعی ندارند .

   جاسوس های شرکتی

   اینگونه از افراد جاسوس هایی هستند که از طرف شرکت های رقیب برای سرقت کردن اطلاعات حساس و حیاتی شرکت شما مامور می شوند ، برای مثلا شرکت خودرو سازی X به شخصی پولی را پرداخت می کند در ازای بدست آوردن اطلاعات از سیستم ایمنی شرکت خودرو سازی Y و این اطلاعات ممکن است بسیار حیاتی و حساس باشد .

   جاسوس های دولتی

   اینگونه افراد فعالیتی بسیار شبیه فعالیت جاسوس های شرکتی دارند با این تفاوت که برای کشوری دیگر فعالیت می کنند و هدف آنها بدست آوردن اطلاعات در خصوص دولت و اطلاعات حساس و محرمانه دولتی است تا بتوانند این اطلاعات را در اختیار کشورهای دیگر قرار بدهند تا آنها بتوانند از این اطلاعات سوء استفاده کنند.

   هکرهای ممتاز

   اینگونه افراد معمولا هیچگونه هدف جاسوسی و یا اینکه از طرف شرکت یا کشور و یا سازمانی ماموریت داشته باشند را ندارند ، اینگونه افراد معمولا اهداف متنوعی در انجام دادن حملات خود دارند ، بسیاری از این افراد قصد دارند دانش زیاد خود را به رخ سایرین بکشند و یا اینکه از شرکت و یا سازمان مربوطه صدمه ای دیده اند و از جانب آنها برایشان ناراحتی پیش آمده که قصد تلافی کردن این حرکت را دارند. برای مثال شما به عنوان یکی از این افراد به یکی از شعب بانک ملی ایران می روید و پس از 2 ساعت معتلی به خاطر یک چک و در نهایت دریافت پاسخ به بدترین شکل و پاس نشدن چک از کارکنان و ساختار بانکی این بانک شاکی می شوید و بعد وارد سیستم بانکی این بانک شده و آنرا هم می کنید و بر روی صفحه اصلی وب سایت آنها می نویسید : به مشتریان خود احترام بگذارید .

   خوب به نظر شما کدام گروه می تواند بیشترین میزان تخریب را داشته باشد ؟ قطعا همه شما با من هم عقیده هستید که کارمند های داخلی یا خودی ها بیشترین مشکلات را برای ما بوجود خواهند آورد . جرم شناسان مجرمین رو با سه صفت توصیف می کنند : کسانی که اهداف ، انگیزه یا علت و فرصت های لازم برای انجام جرم را دارا هستند .به این سه ضلع ، مثلث جرم نیز گفته می شود . که در شکل الف مشاهده می کنید .

   کارکنان داخلی یا خودی ها همیشه هدف و فرصت مناسب را برای انجام جرم دارا هستند. تنها چیزی که آنها نیاز دارند انگیزه است . از طرفی دیگر خارجی های یا افراد بیگانه افراد مورد اعتمادی برای دسترسی به منابع داخلی سازمان نیستند ، آنها در خارج از سازمان شما قرار دارند و با داشتن کمی فرصت برای انجام دادن حملاتشان حتما شروع به کار خواهند کرد . کسانی که قصد حمله و سوء استفاده از اطلاعات را دارند بایستی از مثلث جرم ، هر سه مورد را داشته باشند . تکمیل شدن این مثلث می تواند منجر به تکمیل شدن جرم باشد .

   متدولوژی های معمول حملات هکری

   حملات هکری معمولا یک یا چندین قسمت از مثلث امنیت اطلاعات یا بهتر بگوییم CIA امنیت اطلاعات را هدف قرار می دهند ، همانطور که می دانید مثلث امنیت اطلاعات شامل محرمانگی ، یکپارچگی و تمامیت و دسترسی پذیری اطلاعات می باشد . حملاتی که بر روی محرمانگی و صحت اطلاعات تمرکز می کنند معمولا منجر به دسترسی پیدا کردن به اطلاعات می شوند حال آنکه حملاتی که به دسترسی پذیری اطلاعات انجام می شود لزوما نبایستی باعث دسترسی پیدا کردن به اطلاعات شود . حملاتی که به دسترسی پذیری یا Availability اطلاعات می شود معمولا از نوع حملات از سرویس خارج کردن یا Denial Of Service هستند .

   نمونه ای از حملات خارج از سرویس کردن ( DOS ) در محیط واقعی

   در فوریه سال 2000 وب سایت های شرکت های یاهو و Ebay به وسیله یک حمله DOS کاملا از سرویس خارج شدند . حمله انجام شده هیچگونه دسترسی را به مهاجمان به شبکه داخلی آنها نداده بود اما باعث شده بود که این کمپانی ها نتوانند به سرویس دهی ادامه دهند . در سال 2001 هکر به نام مستعار Mafiaboy در یک دادگاه در کانادا به دلیل انجام این حملات به 8 ماه زندان محکوم شد .هکرها اهداف متنوعی را برای هک کردن انتخاب می کنند ، اما روش و معماری که هر هکر برای انجام عملیات خود استفاده می کند تقریبا ثابت است . معمولا این متدولوژی هک و حملات هکری به شکل زیر است ، در شکل ب متدولوژی حمله به وضوح قابل مشاهده است :

   شکل ب : متدولوژی انجام حملات هکری

   1. Foot printing یا شناسایی : در این مرحله یک هکر تا جایی که امکان دارد در خصوص هدف مورد حمله اطلاعات بدست می آورد ، این اطلاعات می تواند از طریق وب سایت اینترنتی سازمان ، پایگاه های داده عمومی ، گروه های یاهو و گوگل و یا حتی از پرنسل سازمان بدست بیاید . به این مرحله Passive Reconnaissance یا شناسایی غیرفعالی هم گفته می شود .
   2. Scanning یا اسکن کردن : این مرحله تا حدی به مرحله قبلی مرتبط است زیرا باز هم برای بدست آوردن اطلاعات استفاده می شوند . به این مرحله که بعد از شناسایی اولیه انجام می شود Active Reconnaissance یا شناسایی فعال هم گفته می شود . در این مرحله یک هکر با استفاده از ابزارهای و تکنیک های مختلف پورت ها و سرویس های فعال بر روی هدف را تحلیل می کند و در این خصوص اطلاعات لازم را جمع آوری می کند .
   3. مرحله سوم : Enumeration یا جمع آوری اطلاعات : این مرحله به مرحله قبلی که Scanning است بسیار نزدیک است با این تفاوت که در این نوع جمع آوری اطلاعات ، اطلاعات بسیار دقیقتی از اهداف مورد حمله جمع آوری می شود ، برای مثال پوشه های به اشتراک گذاشته شده با سطح دسترسی ضعیف ، نام های کاربری موجود در شبکه ، رمز های عبور ضعیف و بسیاری موارد دیگر در این مرحله از حمله انجام می شود .
   4. Penetrate یا نفوذ : تفاوت این مرحله با مراحل قبلی این است که در این مرحله مهاجم حمله خود را انجام داده است و رسما کاری از دست شما بر نیامده است . در این مرحبه مهاجم با استفاده از اطلاعاتی که در مراجل قبلی جمع آوری کرده است ، حمله خود را برنامه ریزی کرده است و شبکه شما مورد هجوم وی قرار گرفته است . در این مرحله شما هک شده اید.
   5. Escalate یا بالا بردن دسترسی :فکر نکنید که زمانی که یک هکر وارد یک سیستم شده است قطعا دسترسی های یک مدیر سیستم را دارد . معمولا دسترسی هایی که بصورت غیر مجاز توسط هکرها انجام می شود دسترسی های سطح پایین است ، هکر ها با استفاده از تکنیک های خاص به نام Privilege Escalation یا بالا بردن سطح دسترسی از طریق همان دسترسی کم به دسترسی های بیشتر دست خواهند یافت .
   6. Covering Tracks یا پاک کردن آثار جرم : زمانی که هکر به دسترسی مورد نظر خود و اهداف تعیین شده دست پیدا کرد ، شروع به پاک کردن آثار جرم خود می کند و سعی می کند که فعالیت هایی را که انجام داده است از دید دیگران مخفی نگاه دارد . معمولا یک هکر حرفه ای بعد از اینکه حمله موفقیت آمیزی را ترتیب داد در سیستم هک شده ابزاهای خاص خود مانند روتکیت ها ( Root kit ) و Backdoor ها را برای دسترسی های بعدی ایجاد می کند .

   دوره آموزش جامع سکیوریتی پلاس Security Plus یکی از بهترین و کاملترین دوره های آموزش امنیت اطلاعات و امنیت شبکه در دنیا به حساب می آید. در پایان این دوره آموزشی شما آماده ورود به دنیای هک و امنیت اطلاعات می شوید و به خوبی بر روی مباحث تئوری و مفاهیم امنیتی مسلط خواهید شد. در واقع سکیوریتی پلاس نقطه ورود شما به دنیای امنیت سایبری و از پیشنیازهای دوره های آموزشی هک و نفوذ می باشد.داشتن دانش لازم در حد دوره آموزش نتورک پلاس برای ورود دنیای آموزش هک به دوره سکیوریتی پلاس الزامی است